Bangkok en Chiang Mai #Reisblog20

Op de boot naar van Koh Tao naar het vaste land zijn Kim en ik lekker aan het kletsen en ook in de

bus gaat dit gewoon lekker door tot het tijd is om even wat te netflixen. Het is een lange busreis, maar voor mijn gevoel gaat ie nog best wel snel voorbij en tegen acht uur zijn we dan in Bangkok. We hebben verschillende hostels geboekt, dus we nemen voor de avond afscheid van elkaar.

Het is tijd om naar mijn hostel te lopen. Bangkok is gelijk ontzettend anders van alle andere plekken waar ik tot dan toe geweest ben. Er zit een groep punk mensen op de straat met allemaal gekke kuiven en leren kleding aan, overal zijn streetfood kraampjes, maar hoe dichter ik bij m’n hostel kom, hoe rustiger het wordt.

Gelukkig duurt het niet erg lang voordat ik bij m’n hostel ben. Het is inmiddels half tien, maar er zitten gewoon nog mensen in de gemeenschappelijke ruimte, dat is goed nieuws, als ik wil kan ik dan sociaal doen. Het voornemen om na het inchecken sociaal te doen valt echter door de beugel zodra ik m’n bed zie. Dat word slapen. Het is al donker in de kamer (want er slapen al mensen) dus het inrichten van al m’n spulletjes in een uitdaging, maar ook dat lukt en dus kan ik al snel ook gewoon m’n ogen dicht doen.

De volgende ochtend spreek ik tegen tien uur met Kim af, want we gaan samen Bangkok ontdekken. Bangkok is een ontzettend grote stad dus in principe is er genoeg te doen, maar Kim heeft gelukkig wat onderzoek gedaan naar wat ze wil zien en doen. We beginnen bij het nationaal museum, waar het trouwens ontzettend druk is. Dat komt omdat er een tentoonstelling gaande is over die beroemde Chinese standbeelden van terracotta soldaten. Dat is niet helemaal waarvoor we naar het museum kwamen, maar we nemen wel een kijkje. Het is best wel tof, maar het museum is ontzettend groot dus we gaan snel door naar het volgende gebouw.

Er zijn echt wel zes gebouwen en na twee en een half uur door het museum rondlopen hebben we nog steeds niet alles gezien, maar we besluiten wel het museum te verlaten en naar onze volgende stop te gaan. “The Royal Palace”, helaas begint het alleen keihard te stortregenen net wanneer we erheen willen lopen. We schuilen even, stappen erna op een random bus en zijn van plan ergens random uit te stappen, wanneer na twee minuten blijkt dat ie toch stopt voor het paleis. Dan kunnen we net zo goed even gaan kijken.

We lopen naar binnen, het is ontzettend druk en een stukje na de eerste ingang blijkt een ticket iets van 25 euro te kosten. Helaas zijn Kim en ik hier niet rijk genoeg voor, dus we laten het paleis voor wat het is en gaan op zoek naar eten. Eten vinden is lastiger dan we hadden voorzien, maar gelukkig weten we uiteindelijk wat te vinden onderweg naar een of andere super grote Buddha, (letterlijk) gelegen in Wat Pho. Deze entree ticket is ook niet goedkoop, maar zes euro is beter te doen dan 25 en dus gaan we naar binnen.

Het is letterlijk een gigantische, op de zij gelegen, Buddha. En het is druk. Maar we lopen een rondje, genieten van de rest van de tempel, drinken het gratis waterflesje die bij de ticket prijs in zit, maken foto’s en gaan dan op de lange wandel tocht terug richting onze hostels. We kunnen nog een lang stuk samen lopen, maar op een gegeven moment splitsen we dan toch op voor de dag om even wat te relaxen.

Terug in het hostel maak ik al snel nieuwe vrienden in de gemeenschappelijke ruimte met twee Australische meiden. Ik ga samen met hun avond eten en daarna op een avondwandeling naar de beroemde Koh San Road. Onderweg naar de straat zie ik echter Swensen’s. Ineens herinner ik me dat Megan en Gillian (twee meiden die bij mij op de middelbare school zaten, die in Thailand zijn geweest) dat het lekkerste ijs ooit vonden. 

Nu was ik een beetje sceptisch dat het Italiaans ijs zou overtreffen, maar ik moest het natuurlijk wel proberen. De twee Australische meiden gaan met me mee en ik neem drie smaken (ik moet het natuurlijk wel goed kunnen beoordelen). Ik moet zeggen, het is erg lekker ijs, maar of het nou het beste ijs ooit is… Niet voor mij, wel het beste ijs wat ik tot nu toe in Azië heb gehad, dus het is zeker een plezier voor mijn smaak papillen.

Vervolgens lopen we door de marktjes en door de drukke party straat van Bangkok waar van alles verkocht wordt. Van krokodil tot schorpioenen op een stokje, het is hectisch. Ook kom ik Kim nog tegen, dus daar klets ik ook nog even mee voordat ik samen met de twee meiden terug loop naar ons hostel.

Inmiddels zitten we op 15 november en Kim gaat vandaag terug vliegen naar Nederland (SAD!), maar voordat het zover is moeten we nog iets belangrijks doen. Kim en ik hadden namelijk in Maleisië afgesproken dat als zij een tatoeage zou laten zetten, ik een neus piercing zou nemen. En toen ik Kim weer trof op Koh Tao had ze een tatoeage laten zetten. Er was dus geen andere oplossing dan mijn neus te laten piercen en natuurlijk wou Kim wel met me mee. Het is even zoeken naar een schone, betaalbare piercingshop, maar we weten het te vinden en niet veel later zit er ineens een gat in m’n neus.

Het doet niet meer zeer dan een oorpiercing, maar het is wel wat spannender want je ziet ineens een naald voor je ogen. Toch, ik heb het gedaan. Kim is verbaasd dat ik niet hoefde te huilen en dan nemen we vlak na het zetten van de piercing echt afscheid, voor nu. Kim, lekker koud daar in Nederland of niet? Ik ben inmiddels vast bruiner dan jij! Lekker puh! Tot wanneer ik ook in Nederland ben! 😊.

De rest van de dag doe ik niet gigantisch veel meer, gewoon wat chillen/kaarten in het hostel want die avond is het tijd om de nachtbus naar Chiang Mai te nemen. Ik raak tijdens het wachten aan de praat met een groep super chille mensen in het hostel en wanneer de gast om me op te halen dan eindelijk komt (een half uur te laat), vind ik het best wel jammer het gesprek te moeten verlaten, maar ach.

De bus is bijna helemaal leeg en dus kan ik me gewoon uitstrekken over het gangpad heen en rechtuit liggen. We hebben ergens midden in de nacht nog een stop en de volgende keer dat ik wakker word is de zon aan het opkomen en zijn we er bijna. De bushalte is alleen erg ver van de stad en dus worden we op een pick up truck gegooid om vervolgens voor iets van drie euro per persoon gedropt te worden bij onze hostels.

Mijn bed is  nog niet klaar, maar ik mag even een dutje doen in de gemeenschappelijke kamer, maar tegen negen uur besluit ik er op uit te trekken. Ik ben wat aan het rondlopen, bekijk wat tempels en wanneer ik meer de stad in wil gaan zie ik een fietsverhuur winkel. Als echte Nederlander kan ik echt een fiets niet overslaan dus met de energie van een nachtbus stap ik op m’n fiets om Chiang Mai te verkennen. Ik bezoek de bekende tempels en ga dan op de fiets naar een groot winkelcentrum. In eerste instantie om een nieuwe bikini te vinden, maar dat geef ik al snel op, want in de H&M hangen winterkleren. Alsof het vijf graden is.

Ik loop nog even door het winkelcentrum heen en kom er achter dat er een bioscoop is. En dat over vijf minuten Malifecent 2 begint. Een Disney film kan ik echter niet overslaan en al helemaal niet voor vijf euro en dus geef ik in en ga ik heerlijk naar de film. De film is goed en het geeft me het gevoel dat ik even weer een soort van thuis ben. Iets ‘normaals’ doen. Dat was fijn. Na de films fiets ik snel terug naar de fietsverhuur, loop ik terug en check ik eindelijk in. Ik chill even in bed voordat ik verplaats naar de rooftop bar.

Op het dakterras ontmoet ik al snel een hele hoop mensen en niet veel later gaan we naar de night market. Met z’n 15en proppen we onszelf in een SongTaew, dat zijn roe truck taxi’s die super goedkoop zijn (elke stad zou ze moeten hebben!). We zijn echter met een ontzettend grote groep en dus ben ik al snel iedereen kwijt. Dus loop ik gewoon lekker alleen rond, koop ik kerstkadootjes als souvenirs en lekker eten. Als de markt gaat sluiten ga ik terug naar het hosten en kijk ik een film met twee random gozers, hangover 3 en die had ik nog niet gezien dus dat was leuk.

Na de film ga ik slapen, want de volgende dag wil ik naar de Don Suthep tempel. Daar kan je dan heen met zo’n rode truck. Het is best wel een eindje rijden, maar daarna ga ik gewoon heerlijk de tempel verkennen. Daarvoor moet je echter eerst lange trap op, dus natuurlijk kom ik helemaal uitgeput aan. Na de tempel ben ik net op tijd terug voor de zonsondergang op de rooftop. Ook nu ga ik weer naar de nachtmarkt met wat mensen waar k gewoon lekker foto’s maak en redelijk vroeg terug ga, want de volgende ochtend wil ik graag yoga doen.

In Chiang Mai heb je elke dag een gratis yogales in het park. Het park is alleen best wel ver van mijn hostel, dus er komen is een uitdaging, maar uiteindelijk vind ik een rode truck die me er wel heen wil brengen. De les is super relaxed maar wel intensief. Ik loop terug (want nu heb ik de tijd) naar het hostel en boek zodra ik terug ben een bus naar Pai.

Chiang mai was tof, maar het is tijd om naar de hippie plek van Thailand te gaan en ik heb er zeker zin in.