Berlijn wat ben je fijn #reisblog2

Mooi uitzichtje wel he? En dan bedoel ik vooral
mijn gezicht ofc....

Toen ik aankwam in de kamer van het hostel waar ik de komende dagen verblijf, had ik die op de een of andere reden leeg verwacht. Ik slaap met vier andere mensen op de kamer, maar ik dacht die zijn vast nog lekker in Berlijn. Niet dus. Ze waren alle vier aanwezig en al snel raakten we aan de praat. En wat een geluksvogel ben ik, want ze blijken super aardig te zijn ook!

Vooral met het koppel uit Zweden (Kajsa en Christopher) kan ik het erg goed vinden. Het is wel een beetje gek, want ze zijn allemaal een stuk ouder dan ik (de jongste is 26). Verder is er een jongen uit Colombia (Daniël) en eentje uit New York. Toch krijg ik het gevoel dat leeftijd hier niet echt uitmaakt. Daarbij krijg ik allemaal tips, omdat zij allemaal al een stuk meer gereisd hebben dan ik. 

Mijn eerste avond in Berlijn verliep dan ook anders dan ik zag aankomen. Ik had verwacht dat ik even snel wat zou gaan eten en daarna terug zou gaan naar mijn hostel, nog even wat zou internetten en dan lekker op tijd zou gaan slapen. Ha! Toen ik mijn spullen had gedumpt en even op bed had gelegen werd ik meegevraagd om beneden bij de bar een biertje te gaan doen. In de spirit van mensen ontmoeten ben ik mee gegaan, maar één biertje werden er al snel drie, waarnaar we opzoek gingen naar wat te eten. 

Het eerste maal werd dus ook geen schnitzel, maar een lekkere curry wurst. Met natuurlijk meer bier. Als echte toeristen besloten we Berliner te proberen, mijn review? Mwah. Niet heel lekker, na een half flesje was ik er wel klaar mee. We struinden wat door Berlijn, kwamen uiteindelijk bij een plekje aan de rivier en hebben daar nog gezellig gezeten. Ondanks dat het zo gezellig was, was ik ook aardig moe, dus ben ik rond elf uur terug gegaan naar het hostel voor een heerlijk dutje. 

Dag twee begon rustig. Aangezien ik drie volle dagen in Berlijn ben is er echt geen haast om alles te zien. Tegen kwart over elf ben ik lopend op pad gegaan naar Brandenburger Tor, waar een straatmuzikant Yesterday van The Beatles aan het spelen was. Heerlijk. Toen ik daar was uitgekeken, ging ik verder op mijn expeditie naar alle toeristische plekken waar ik lopend heen kon. Ik heb van alles gezien, het Holocaust monument, een gigantisch park met allemaal kunst/monumenten erin, een monument voor de soldaten die vochten voor Duitsland (geloof ik), Siegessäule waar ene violist speelde, dat was genieten, East Side Gallery en dat was het wel zo'n beetje.

Het was wel heel toevallig, want een jongen (Andrew) die ik ongeveer vier jaar geleden heb ontmoet tijdens een scoutingkamp  in Engeland bleek toevallig ook in Berlijn te zijn en aangezien we super dichtbij elkaar waren hebben we elkaar opgezocht en zijn we de dag samen verder gegaan. Super chill, want het was echt super gezellig.

Nu (dit is verleden tijd wanneer ik dit online zet maar ach) ben ik gewoon even lekker aan het chillen in mijn hostel, zit ik wat te praten met een Australiër, Amerikaan en Mexicaan, ben ik mijn voeten even aan het laten rusten voordat ik ga zien of ik vanavond nog wat ga doen of dat ik lekker Netflix aanzet. Nou joehoeeeee. (Het werd wat doen, oeps)

Dag drie, alle leuke kamergenoten die ik had zijn er vandoor, eerst het Zweedse koppel en later Daniël. Toch, daar kan ik me maar beter snel overheen zetten. Kennis maken met de nieuwe kamergenoten. Wat blijkt? Zij zijn ook allebei super aardig. Om kwart voor één besluit ik maar is op pad te gaan, een stukje lopen naar Alexanderplatz en zien wat daar allemaal te doen is. Ik struin wat van winkel naar winkel, op zoek naar een paar sandalen, een notitieboekje en een naai setje, super interessant, ik weet het.

In de buurt van Alexanderplatz zijn nog wat Kerkjes/oude gebouwen die je kan bekijken dus ook daar loop ik even heen. Op een gegeven moment kom ik bij het Nationaal Museum, waar een straatmuzikant aan het spelen is vlak voor een grasveld. Er zitten/liggen echt meer dan genoeg mensen en aangezien mijn voeten wel zeer doen van al dat lopen, besluit ik erbij te gaan zitten. Die avond wou ik vroeg naar bed, aangezien het de dag ervoor laat was geworden, maar ik had iemand ontmoet in het hostel en 't was zijn laatste avond, dus op tijd naar bed werd niks.

Dag vier besluit ik af te spreken met iemand die op het moment net als ik aan het interrailen is door Eurpopa door middel van DiscoverEU. Een jongen uit Denemarken (Milos), aangezien zijn hostel drie minuten bij mij vandaan blijkt te zijn. Later blijkt dit echt een hele goede keuze te zijn geweest. Ik had namelijk geen idee wat ik wilde doen die dag, maar we konden het echt super goed vinden. Gewoon lekker gestruind en gekletst in Berlijn. Oprecht, ik ben net vijf dagen onderweg en ik heb al een slaapplek in Kopenhagen als ik er ooit heen ga, in Zweden, in Madrid, Chicago, echt het gaat goed jongens.

Toen ik terug was in het hostel vroeg Samara (een van mijn kamergenootjes, uit Amerika) Jason (andere kamergenoot, Nieuw-Zeeland) en mij mee naar een rooftop bar aan de andere kant van Berlijn. Ik snap niet waarom ik twijfelde of ik mee zou gaan. Ten eerste zijn die twee vet gezellig en hebben we echt wel wat diepzinnige gesprekken gehad, ook was die rooftop bar gewoon super gaaf. Het was meer een soort grote tuin, met etenstentjes, twee barretjes, dansplekken, goede muziek, een geweldig uitzicht en een top vibe. Een echte aanrader. Rond half elf besluiten we terug te gaan naar het hostel, waar we nog even beneden in de bar zitten, voordat het tijd is voor mij om te gaan slapen. Ik wil het niet te laat maken, want de volgende dag gaat mijn trein om 5 over tien en die ga ik echt niet missen.

Gelukkig heb ik de trein gehaald, ben ik (als het goed is) niks vergeten in het hostel, gaat de trip zoals gepland (we moeten nog 45 minuten, dus ik heb er al bijna 7 uur op zitten), vermaak ik me prima in de trein, aangezien deze trein wel Wifi heeft en Netflix dus m'n beste vriend is, heb ik af en toe een top uitzicht en ben ik dus echt bijna in bij mijn tweede stop, Wenen! Dus, dit was Berlijn, bye gals!